در تجارت ، امروز با تولید هر محصولی نیمی از راه طی شده و نیمه دوم آن بازاریابی صحیح، تبلیغ و فروش است به خصوص برای چرم که تسویه حساب آن نقدی است.
تولید کنندگان چرم به این باور رسده اند که باید خود مستقیما فروشنده کالای خود باشند و خرده فروشی را درب کارخانه انجام دهند که خوب البته از نظر تجاری این دیدگاه اشتباه است و قطعا با مشکل مواجه خواهد شد. در تجارت، امروز با تولید هر محصولی نیمی از راه طی شده و نیمه دوم آن بازاریابی صحیح، تبلیغ و فروش است. به خصوص برای کالایی مانند چرم که تسویه حساب آن نقدی که هیچ حتی چکی هم نیست و تنها بر پایه اعتماد و اعتبار است. این امر حساسیت و اهمیت سیستم های فروش را در شناخت کامل بازار ، تولیدکنندگان و مشتریان دوچندان میکند.
همراه با این اتفاق از دو سال پیش شرایط سیاسی و تجاری هم دستخوش تغییرات زیادی شد که این روند تغییرات با سرعت در حال شکل گیریست. روند ورود برندهای غیر ایرانی که کم کم شاهد اعطای نمایندگی همه برندهای مختلف پوشاک در ایران هستیم. این اتفاق بد نیست بلکه خوشایند هم هست چرا که مارا به ورود تجارت جهانی نزدیک میکند. اما زنگ خطری برای تولید کنندگان داخلی پوشاک از جمله کیف و کفش هم هست. تولید کیف و کفش و لباس چرمی ما با شکل سنتی و راندمان پایین با هزینه های سربار بسیار بالا، دور بودن از تکنیک های روز و مواد اولیه با کیفیت نه چندان مرغوب، توان رقابت را از جنبه کیفیت و قیمت نخواهد داشت. این بود که شرکا آل تیک را با مشارکت و همکاری دوستانی که خود از بدنه اصلی صنعت کفش هستند پایه گذاری کردیم. هدف این شرکت دسترسی تولید کنندگان کیف و کفش به مواد اولیه مرغوب و حفظ این صنایع است. به همین منظور اقدام به واردات چرم طبیعی و زیره از ترکیه که یکی از پیشرفته ترین کشورها در صنعت چرم است کردیم.
ترکیه همچنین یکی از بزرگترین و موفق ترین کشورها در تولید و مد کفش است. از این رو با در اختیار گذاشتن به روزترین زیره ها و مدل های مورد نظر روی آنها، تلاشی برای رشد و توسعه صنعت کفش انجام دادیم.
در مورد ملزومات دیگر هم تا کنون اقداماتی انجام گرفته است که معرفی ” استراکچرهای ” کفش از جمله آن است. امروزه استفاده از قدک ها و ساپورت ها و لایه های پشت چرم بسیار در راحتی و کیفیت چرم اهمیت دارند. ما از لحاظ تجاری این کار را انجام نداده ایم و تنها در صدد معرفی آنها بوده ایم.
البته هستند تولیدکنندگانی که به این ملزومات اشراف کافی دارند و بعضا چندسالی هست که از آنها استفاده میکنند ولی متاسفانه تعداد آنها در مقایسه با جامعه کفش ایران انگشت شمار است.
ما حتی برای این منظور تصمیم داریم تکنیکرهایی را از کشورهای صاحب نام در صنعت کفش جهت آموزش چگونگی استفاده از استراکچرها دعوت کنیم و امیدواریم به زودی این امر را با همکاری دوستان در اتحادیه کفاشان دست دوز محقق نماییم. البته ما تنها کسانی نیستیم که در این عرصه فعالیت میکنند. دوستان دیگری همچون آقایان فرهاد علیزاده، فرهاد خانه زر، سعید اورنگی و برخی دیگر هم با این اعتقادا به عرصه مواد اولیه با کیفیت از ترکیه و دیگر کشورهای اروپایی گذاشته اند. اما در بین تمام مواد اولیه کفش، تهیه چرم از دشوارترین قسمت هاست.
چرم های تولیدی در کشور ترکیه با سلیقه و منطبق با روش تولید کنندگان کفش خودشان است و ما مجبوریم کلا آنها را از ساخت کراست و ضخامت تا نوع فینیش رنگ با سلیقه و نوع کارکرد تولید کنندگان خودمان تغییر دهیم که این امر بسیار کار را سخت و حساس میکند.
در یک سال گذشته من و همکارانم در این راستا زحمات زیادی را متحمل شده ایم ولی روز به روز به هدف نزدیک تر می شویم و امیدوارتر و محکم تر در این راه قدم برمی داریم.
جا دارد یادآور شوم که حدود پانزده سال پیش چگونه صنعت کفش ما بازار آسیای میانه و کشورهای تازه استقلال یافته را دو دستی تقدیم ترکیه کرد. اگر درست حرکت نکنیم به زودی بازار داخلی کشور خودمان را هم از دست خواهیم داد در این میان صنعت چرم ما هم خود را پیدا خواهد کرد و از این رکود در کیفیت و تنوع و نوآوری در خواهد آمد.